nie reagujący

См. также в других словарях:

• głuchy — głusi, głuchychszy 1. «nie mający zdolności słyszenia; nie słyszący lub źle słyszący» Głuchy od urodzenia. Głuchy jak pień. przen. «nie zwracający na coś uwagi, nie reagujący, obojętny» Głuchy na czyjeś perswazje, prośby. Głuchy na głos rozsądku …   Słownik języka polskiego

• nieczuły — nieczułyli 1. «niezdolny do uczuć, nie umiejący wzruszyć się czymś, współczuć z kimś; będący oznaką braku uczucia; niewrażliwy, obojętny, zimny» Był z natury nieczuły. Nieczuły wzrok. Nieczuły na łzy i prośby. Nieczuły na piękno. Nieczuły jak… …   Słownik języka polskiego

• niewrażliwy — niewrażliwywi «nie reagujący na bodźce, obojętny na coś, nie mający wrażliwości; nieczuły» Niewrażliwe dziecko. Niewrażliwy na ból, na zimno, na hałas …   Słownik języka polskiego

• kłoda — ż IV, CMs. kłodzie; lm D. kłód 1. «pień zrąbanego lub zwalonego drzewa bez gałęzi; duży kawał drzewa, kloc» Kłody dębowe, sosnowe. ◊ Leżeć, walić się, zwalić się jak kłoda «leżeć, walić się, zwalić się, sztywno, ciężko, bez czucia» ◊ Nieczuły,… …   Słownik języka polskiego

• ortochromatyczny — fot. «o materiale światłoczułym: wrażliwy na barwy, zwłaszcza na zieloną i żółtą, nie reagujący na barwę czerwoną» …   Słownik języka polskiego

• ciężki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, ciężkiżcy, ciężkiższy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający relatywnie dużą wagę w stosunku do typowej wagi czegoś; trudny do podniesienia, dźwignięcia; także sprawiający takie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• nieobliczalny — nieobliczalnyni 1. «nie dający się obliczyć; ogromny» Nieobliczalne straty. Nieobliczalne skarby. Nieobliczalne bogactwo. 2. «nie dający się przewidzieć, wytłumaczyć; reagujący w sposób nieoczekiwany, niepoczytalny» Nieobliczalni ludzie.… …   Słownik języka polskiego

• chemicznie — przysłów. od chemiczny Prać, czyścić chemicznie. ∆ Chemicznie aktywny, czynny «łatwo reagujący chemicznie, zdolny do szybkiej przemiany chemicznej» ∆ Chemicznie czysty «w odniesieniu do substancji używanych w laboratoriach chemicznych: taki, w… …   Słownik języka polskiego

• czuły — czuli, czulszy 1. «odnoszący się do kogoś z miłością, tkliwością, serdecznością, będący wyrazem czyjejś miłości, tkliwości, serdeczności; kochający, tkliwy, serdeczny; rzewny, wzruszający» Czuły opiekun. Czułe spojrzenia, uściski. Był dla niej… …   Słownik języka polskiego

• prędki — prędkidcy, prędkidszy 1. «odbywający się, dokonujący czegoś w krótkim czasie, w szybkim tempie; szybki, bystry, wartki, pośpieszny, raźny, żwawy» Prędki bieg, chód, oddech, puls. Prędki nurt rzeki. Czyjeś prędkie kroki, ruchy. 2. «dziejący się,… …   Słownik języka polskiego